Ε! κανεί

Σήμερα το πρωί, εεεεε, δηλαδή πιο πρωί που τα τωρά! Γιατί τωρά εν 7.59 η ώρα. Πιο πρωί τελοσπάντων, ξυπνώ με το ζόρι, ετοιμάζομαι, βγάζω τις σκυλίτσες περίπατο, πιάνω τα πραματούθκια μου, την κούζα με τον αρωματικό μου καφέ και μπαίνω στο αυτοκινητούδι μου να έρτω δουλειά. Να μου πεις εν ήταν κρυάδα; Ήταν. Να μου πεις ήταν αναγκη να ανοίξεις το παράθυρο του αυτοκινήτου; Εν ήταν...

Ακούω ένα ΚΡΑΚΚΚ... μεινίσκει το παράθυρον ανοιχτό. Ρε κάμνω το πάνω; Τίποτε τζίνο. Γιατί εννοείται ότι εν ηλεκτρικόν έννεν; Κι εννοείται ότι αμαν μείνει κάτω έμεινεν, έννεν; Τζαι τί κάμνουμεν τωρά; Τίποτε. Πάμεν δουλειάν γιατί εν γίνεται να αρκήσω...πάλε! Και αφού βάλω τη θέρμανση στο φουλ, γιατί είπαμεν εν πρωί τζι εν shionia, δυναμώνω και το ραδιούι να ξεχάσω ότι το πιο πιθανόν να το πάρω στο συνεργείο και να θέλουν να με αφήκουν μιαν βδομάδα χωρίς μέσο και να τους καλοπληρώσω κιόλας...for the inconvenience!!!!

Κι αφού με καλημερίζει η αγαπημένη πρωινή φωνή του Δ. Τσώνη (ναι ναι καμνω του διαφήμιση, εν πολλα καλος ο τύπος!) μου διαβάζει τους τίτλους των πρωινών εφημερίδων με διαλείμματα για μουσική.

Πριν καταλάβω πως πέρασε ένα τεταρτάκι (αφού επύρωσα κι έκλεισα και τη θέρμανση) φτάνω δουλειά. Ξάναθυμούμαι ότι εν έκλεισεν το παράθυρο ως δια μαγείας... καθότι γυναίκα και ναι έχω κι εγω την άποψη ότι τα αυτοκίνητα μπορεί να σαστούν και μόνα τους ακούω:... "και επιτέλους ξανάρχονται οι πολυπόθυτες βροχούλες αφού η μετεωρολογική υπηρεσία προβλέπει καταιγίδες για σήμερα..."

Ε! κανει!!! Ε! κανεί... &%$#*(@_*$&

P.S.= Έγινε που έγινε, να μεν κάμω μιαν σκαπούλα που τη δουλειάν ώσπου εν νωρίς;;;;; Έφυα!